Michael
Mijn naam is Mocienne Petit Jackson Na Michael Jacksons overlijden in 2009 heb ik voor de keuze gestaan om mijn geheim bij me te houden en er verder het zwijgen toe te doen, of om mijn best te doen de waarheid kenbaar te maken, op te komen voor wie ik ben en mijn afkomst te achterhalen. Ik koos voor het laatste en spande hiertoe diverse rechtszaken aan tegen de familie Jackson, met als doel dat ik een DNA-test kreeg om te bewijzen wie het bij het recht eind had.
Net als ieder ander kind weet ik, met of zonder DNA-test, vanzelf wie mijn vader is: ik heb vanaf mijn babytijd tot mijn vierendertigste jaar een verleden met hem gedeeld, en hij, Michael Jackson, staat dan ook onomstotelijk in mijn herinnering gegrift als mijn vader. Met het schrijven van deze autobiografie heb ik de deuren naar de waarheid wijder opengezet.
In 2010 kwam ik in de wereldmedia terecht nadat ik bij de Amerikaanse rechtbank een verzoek had gedaan om een DNA-test te doen met de inmiddels overleden artiest Michael Jackson. De amusementsindustrie vond het een merkwaardig verhaal, met als gevolg dat men mij op diverse websites en in kranten als niet goed bij mijn hoofd betitelde.
Het Amerikaanse tabloid TMZ heeft, net als vele andere buitenlandse tabloids, geprobeerd mij voor een interview te vangen. Op dat moment dacht ik dat ze mij vast allemaal zouden bestempelen als een of andere gek. Het zou mij misschien zelfs mijn bedrijf Thuiszorg Ernestine BV kosten als zij het door hen beoogde beeldmateriaal eenmaal in handen hadden.
Wel deed ik zaken met de TROS – er werd een interview met mij gehouden. Toen echter bleek dat de eindredacteur ten slotte eveneens een mega-sensatie van mij wilde maken, heb ik de hele zaak afgeblazen.
Binnen mijn thuiszorgorganisatie Ernestine heb ik een cliënte die bij de omroep heeft gewerkt, die mij er uiteindelijk van heeft overtuigd een autobiografie te schrijven. Zij had jarenlang met artiesten gewerkt en al meer dan twintig jaar ervaring op dit gebied. Zij vond mijn verhaal bepaald niet ongeloofwaardig. Hoewel ik haar thuiszorghulpverlener ben, werd zij mijn grootste steun en inspiratiebron. Ik kan niet anders dan concluderen dat mijn leven een absolute puinhoop is sinds ik internationale bekendheid heb gekregen. Al vijf jaar loop ik rond met een heel ongelukkig gevoel vanbinnen, hoewel ik niet dakloos ben, niet failliet ben gegaan en evenmin aan de drugs ben geraakt. Depressief ben ik niet, alleen maar ongelukkig, en dat komt door het volgende: als ik op Google mijn naam intoets, zie ik berichten voorbijkomen waarin staat dat ik níét de dochter van Michael Jackson ben, terwijl er geen bewijzen bestaan die dat kunnen staven. Omdat ik de rechtszaak omtrent het verkrijgen van toestemming om een DNA-test met Michael Jackson te doen, indertijd zou hebben verloren, zijn er ook geen bewijzen van het tegendeel.
Er is echter een misvatting in het spel: in al die mediaberichten had in plaats daarvan moeten staan dat de staat Californië geen bevoegdheid heeft om een DNA-test te laten plaatsvinden in Probate Court, dat zijn de erfenisrechtbanken in Amerika , mijn zaak is opengehouden onder een speciale code van de erfenisrechtbank, dat betekent dan ook dat de rechtbank ten allen tijd nog een uitspraak kan doen op de Estate van Michael Jackson mochten de bewijzen komen via een andere bevoegde jurisdiction die uitspraak kan doen over het geven van een DNA-test. Om die reden heb ik die code gekregen van de Probate-rechter, dat de zaak open mag blijven. En daarmee heeft de rechter bevestigd dat ik juridisch op tijd mijn erfrecht heb geclaimd op het bezit van Michael Jackson voor wanneer de DNA-test is gedaan. Via een andere afdeling van de rechtbank kan ik dan alsnog een DNA-test gaan doen, zoals met de ouders van Michael Jackson: Katherine Jackson en Joe Jackson of een van zijn broers of zussen zoals de Court of Appeal in Californië heeft vastgesteld in 2013 is dit voor mij de enige mogelijkheid in de staat Californië en de enige weg daarvoor is dan de civiele rechtbank. Dit betekent dat er dan een trial zou komen, die jaren kan gaan duren. Ik ga deze zaak ook nog doen, maar voor die tijd zou ik het wel fijn vinden dat de media betere achtergrondinformatie heeft over mij leven, dus daarom heb ik mijn autobiografie geschreven, om op deze manier nog meer gekke verhalen over mij te voorkomen.
Mijn autobiografie is dan ook mijn eerste stap naar de trial. Misschien komt het wel niet zover als de Jacksons zelf met de waarheid komen, ik ben in elk geval niet afkoopbaar, dat weten ze allemaal. Het als ze het nog niet weten, dan weten ze het nu. Het verlies van mijn anonimiteit weegt voor mij net zo zwaar als het verlies van mijn vader. In de afgelopen jaren heb ik moeten leren dat ik voor de buitenwereld een onderdeel ben geworden van de geschiedenis van Michael Jackson. In Amerika zocht ik contact met de beste advocaat op het gebied van mediarecht en gaf hem de opdracht er zorg voor te dragen dat mijn naam – waar deze gerelateerd was aan Michael Jackson – door álle zoekmachines zou worden weggehaald. Deze advocaat kreeg er onmiddellijk de slappe lach van. Mijn hart brak bij voorbaat, want ik voorvoelde wat hij zou zeggen en dat werd bewaarheid. ‘Miss Jackson, Google will never do that,’ zei hij door de telefoon, ‘elke keer wanneer er op uw naam wordt geklikt, verdienen websites daar geld aan! Het spijt mij zeer, maar u zult ermee moeten leren leven.’ Na dit telefoongesprek bleef ik twee jaar lang erg boos en begon mijn persoonlijke verwerking van het verlies van mijn vader.
In 2012 vond ik dat de tijd rijp was voor een psychiater. Hij was afkomstig uit een klein dorp en had duidelijk nog niet veel van de wereld gezien. Door hem gingen er nieuwe deuren voor mij open – wanneer ik door zijn ogen keek begreep ik waarom 75% van de mensen wereldwijd de gedachte was toegedaan dat ik gek was, met mijn bewering dat Michael Jackson mijn vader was. Deze psychiater leerde mij om niet langer tegen de stroom in te zwemmen en mij over te geven aan de situatie zoals hij was. Ik heb in mijn leven nog nooit zo veelvuldig gevloekt als na mijn bezoek aan die dokter. In 2013, een jaar nadat ik met hem het laatste gesprek had gehad, begon ik aan mijn autobiografie. Mijn woede was zo groot dat ik binnen vijf weken drie boeken schreef! De resultaten zijn dan ook ‘Thriller – Betrayal’, ‘Thriller – The dark side of the Netherlands’ en ‘Thriller – Resistance’. Deze boeken zal ik uitbrengen in het Engels, Spaans, Duits en in het Nederlands. Op 16 oktober 2015 zijn deel 1 en deel 2 als e-book de lucht in gegaan en in de loop van 2016-2017 zullen ze ook als pocket in de winkel te koop zijn.
Een belangrijke reden voor het schrijven van deze trilogie is dat ik de wereld wil laten weten dat ik niet geobsedeerd ben waar het mijn bloedband met Michael Jackson betreft. Ook wil ik ermee zeggen dat ik heel goed begrijp dat het voor al die duizenden fans niet gemakkelijk is om aan te nemen dat ik zijn dochter ben. Verder hoop ik met mijn boeken de mogelijkheid te opperen dat Michael Jackson later in zijn leven buitenissig gedrag begon te vertonen omdat hij al vanaf zijn zeventiende in het geheim een dochter had – geen makkelijke situatie voor iemand als hij!
